Σαν σήμερα το ξεκλήρισμα της μεγάλης Τορίνο.
Εβδομήντα τρία χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την τραγωδία της αεροπορικής τραγωδίας της Τορίνο.
Σαν σήμερα στις 4 Μαΐου, 1949, το ρολόι έδειχνε 18:05, όταν… εξαφανίστηκε η Grande Torino από την Λισαβώνα όπου είχε πάει να δώσει ένα φιλικό αγώνα με την Μπενφίκα προς τιμήν του άσου των (αετών) Φρανσίσκο Φερνάντες όπου αποχωρούσε από την ενεργό δράση.
Κατά την επιστροφή της ομάδας στην Ιταλία έπεσε το αεροπλάνο σε ομίχλη και πριν φτάσει στο αεροδρόμιο του Τορίνου προσέκρουσε στον λόφο Σουπεργκα καθως δεν υπήρχε ορατότητα , ο λόφος υψώνεται νότια της πόλης.
Πολλά έχουν ειπωθεί και γραφτεί σχετικά με την τραγωδία. Για σφάλμα στον υπολογισμό του υψομέτρου, αλλά και τον έντονο άνεμο. Η σύγκρουση ήταν σφοδρή και περισσότερο από το ήμισυ του αεροπλάνου αποσυντέθηκε κατά την κρούση, αφήνοντας μόνο ένα μέρος της ουράς, εμφανώς άθικτο.
Και οι 31 επιβάτες του αεροσκάφους έχασαν τη ζωή τους, στην αποστολή της ομάδας ήταν 18 ποδοσφαιριστές, 6 μέλη της ομάδας 4 μέλη του πληρώματος και 3 δημοσιογράφοι, κανένας τους δεν επέζησε. Ανάμεσα τους υπήρχαν μεγάλα ονόματα του ιταλικού ποδοσφαίρου εκείνης της εποχής όπως, Βαλέριο Μπατσικαλούπο, Εουσέμπιο Καστιγλιάνο,Γκαμπέτο, Βαλεντίνο Ματσόλα (πατέρας του μετέπειτα σπουδαίου μέσου της Ίντερ Σάντρο Ματσόλα), Άλντο Μπαλαρίν και Ρούμπενς Φαντίνι. Βέβαια υπήρχαν και οι παίκτες που γλίτωσαν καθως δεν ταξίδεψαν με την υπόλοιπη ομάδα οι οποίοι ήταν οι εξής: Σαουρο Τομα, Λάζλο Κουμπαλα, Λουίτζι Τζουλιάνο (προπονητής του Αιγάλεω την περίοδο 1966-1967). Δύο ημέρες αργότερα, το Τορίνο «ντύθηκε» στα μαύρα για την κηδεία των θυμάτων του δυστυχήματος. Περισσότεροι από 500.000 άνθρωποι βγήκαν στο δρόμο για να αποχαιρετήσουν τους παίκτες που αγάπησαν πολύ.
Τότε η Τορίνο κυριαρχούσε στο Ιταλικό ποδόσφαιρο τη δεκαετία του ’40 είχε κερδίσει πέντε πρωταθλήματα στην Ιταλία και ένα κύπελλο.
Μετά την τραγωδία Ίντερ και η Μίλαν που διεκδικούσαν τον τίτλο διότι ήταν στην 2η και την 3η της βαθμολογίας, πίσω από την Τορίνο, ζήτησαν το πρωτάθλημα να κατακυρωθεί στην Τορίνο. Η ομοσπονδία διαφώνησε και στους τέσσερεις εναπομείναντες αγώνες, η αποδεκατισμένη Τορίνο χρησιμοποίησε υποχρεωτικά την ομάδα των νέων. Το ίδιο έκαναν και οι αντίπαλοί της σε ένδειξη σεβασμού. Οι Τορινέζοι μπορεί να κέρδισαν και τους τέσσερις αγώνες και να ανακηρύχθηκαν πανηγυρικά πρωταθλητές Ιταλίας, αλλά δεν κατάφεραν ποτέ να επιστρέψουν στο πάνθεον του Ιταλικού πρωταθλήματος.