Ο διεθνής Βραζιλιάνος Taison έρχεται για να ενισχύσει τον ΠΑΟΚ στα μισά της τρέχουσας μεταγραφικής περιόδου και ο Νίκος Στρατής θυμάται στο Kingsport.gr το απίθανο γκολ που είχε σημειώσει πριν δέκα χρόνια στο κύπελλο UEFA με τη φανέλα της Metalist Kharkiv κόντρα στη Rosenborg που ξεπέρασε σε ομορφιά τον ίδιο τον… Marco Van Basten!
Το 1988 είναι μία πολύ σημαντική χρονιά για το Ολλανδικό ποδόσφαιρο! Ίσως και η σημαντικότερη… ever για τους “Oranje” που κατέκτησαν τον μοναδικό τίτλο της ιστορίας τους, το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Γερμανίας. Στον τελικό του Euro 1988 στο “Olympiastadion” του Μονάχου η Ολλανδία του αείμνηστου Rinus Michels και των Van Basten, Gullit, νικώντας με 2-0 τη Σοβιετική Ένωση ‘‘ξόρκισε‘‘ το ‘‘φάντασμα‘‘ του 1974 και του χαμένου τελικού του παγκοσμίου κυπέλλου (και πάλι με Michels στον πάγκο και Cruyff, Neeskens, Krol, Rensenbrink κλπ στο ρόστερ) στο ίδιο γήπεδο από την τότε ‘‘οικοδέσποινα‘‘ Δυτική Γερμανία (Beckenbauer, Gerd Muller, Breitner κλπ). Δεκατέσσερα χρόνια όμως είχε έρθει το πλήρωμα του χρόνου για την… πορτοκαλί ομάδα να πανηγυρίσει στο…εχθρικό Γερμανικό έδαφος τον τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης.
Οι “Oranje” δύο εβδομάδες νωρίτερα είχαν ηττηθεί με 1-0 από τους Σοβιετικούς στη φάση των ομίλων αλλά στον τελικό το …σενάριο δεν ήταν ίδιο! Εκεί βρέθηκαν μπροστά στο σκορ με την κεφαλιά του Ruud Gullit στο πρώτο ημίχρονο, και στο 54ο λεπτό ο Marco Van Basten πέτυχε το πιο… τηλεκατευθυνόμενο γκολ στην ιστορία των Ευρωπαϊκών τελικών εθνικών ομάδων! Προωθητική σέντρα του οργανωτικού Arnold Muhren στη γρήγορη Ολλανδική αντεπίθεση με τον Van Basten χωρίς να το …πολυσκεφτεί να σουτάρει αμέσως στέλνοντας τη μπάλα στο παραθυράκι του “ανυποψίαστου” Dasaev χαρίζοντας μας μία μοναδική κληρονομιά μνήμης! Ήταν και η χρονιά που ο 24χρονος Marco Van Basten κέρδιζε τη πρώτη του ‘‘Χρυσή μπάλα‘‘ (επί συνόλου τριών που κατέχει) βάζοντας υποψηφιότητα για τον τίτλο του κορυφαίου γκολτζή όλων των εποχών!
Copy – paste σε εκτέλεση και… ηλικία!
Κάτι περισσότερο από πέντε μήνες πριν τον ιστορικό τελικό του Μονάχου, είχε… προλάβει να γεννηθεί ο Taison Barcellos Freda πήρε το όνομά του από τον Αμερικανό πρώην παγκόσμιο πρωταθλητή της πυγμαχίας Mike Tyson). Είδε το πρώτο… φως στις 13 Ιανουαρίου 1988 στην πόλη Πελότας της πολιτείας Ρίο Γκράντε Ντο Σουλ, 130 χιλιόμετρα μακριά από το Πόρτο Αλέγκρε και ήταν το όγδοο από τα συνολικά… έντεκα(!) παιδιά της οικογένειας! Σε επαγγελματικό επίπεδο αγωνίστηκε σε Internacional, Metalist, Shakhtar και πλέον στον ΠΑΟΚ ως το καλοκαίρι του 2024 (οκτώ συμμετοχές κι ένα γκολ με την εθνική Βραζιλίας στης οποίας την αποστολή για το μουντιάλ 2018 στη Ρωσία ήταν μέλος χωρίς όμως να αγωνιστεί) . Στα 22 του χρόνια ‘‘ξενιτεύτηκε‘‘ στην… άγονη γραμμή του Ουκρανικού πρωταθλήματος που εκείνα τα χρόνια με δελεαστικές οικονομικά προσφορές είχε προσελκύσει πολλούς ταλαντούχους Λατινοαμερικάνους ποδοσφαιριστές τους οποίους παρακολουθούσαν ομάδες από προηγμένα Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Μία από αυτές τις περιπτώσεις ήταν ο… φέρελπις Taison που με την Internacional είχε ‘‘ξεπεταχτεί‘‘ στα 20 του μόλις χρόνια προλαβαίνοντας μάλιστα να κατακτήσει πολύ νέος Copa Libertadores και Copa Sudamerinaca! Στην τριετία 2010-2013 (δυόμιση για την ακρίβεια) που αγωνίστηκε στη Metalist Kharkiv ήταν πραγματικά εντυπωσιακός, προτού μετακομίσει στην ισχυρή ομάδα της χώρας εκείνα τα χρόνια Shakhtar Donetsk τον Ιανουάριο του 2013. Καλύτερη του σεζόν στο Χάρκοβο το 2011-12 όπου σημείωσε πέντε Ευρωπαϊκά γκολ παίζοντας εξτρέμ (στην Internacional συνήθως έπαιζε δεύτερο φορ) και μάλιστα στα μισά εκείνης της περιόδου η Metalist του Myron Markevych είχε αποκλείσει τον Ολυμπιακό στη φάση των 16 του Europa League με νίκη 2-1 μέσα στο Καραϊσκάκη (νίκη 1-0 των ‘‘ερυθρόλευκων‘‘ μέσα στο Χάρκοβο στο πρώτο ματς) προτού αποκλειστεί στον προημιτελικό από τη Sporting Lisbon.
Την αμέσως επόμενη περίοδο οι βλέψεις και οι φιλοδοξίες ήταν πολύ υψηλότερες και στον όμιλο του Europa League (στο ρόστερ υπήρχαν παίκτες που αποτελούσαν σημαντικά ονόματα στη Νότια Αμερική, Marlos, Cleyton Xavier, Manuel Torres, Cristaldo, Villagra κλπ) πήρε την πρώτη θέση συγκεντρώνοντας 13 βαθμούς και ισοβαθμώντας στην κορυφή με τη Γερμανική Bayer Leverkusen και πάνω από Rosenborg και Rapid Wien. Με τους Νορβηγούς της Rosenborg ο Taison με ένα γκολ και μία ασίστ πρόσφερε μία από τις καλύτερες ‘‘παραστάσεις‘‘ στη διάρκεια της θητείας του στο Χάρκοβο. Ήταν η 4η αγωνιστική (08 Νοεμβρίου 2012) στο εντός έδρας παιχνίδι της φάσης των ομίλων όπου στο 4ο λεπτό άνοιξε το σκορ με ένα γκολ που όχι μόνο συναγωνίζεται αλλά πιθανότατα και ξεπερνά σε βαθμό δυσκολίας (χρησιμοποιεί λίγο παραπάνω το εξωτερικό πλασέ) και ομορφιάς εκείνο του Marco Van Basten στον περίφημο τελικό με τους Σοβιετικούς χωρίς βέβαια να μπορεί να συγκριθεί σε σπουδαιότητα και χρησιμότητα για την ομάδα του!
Κούρσα και σέντρα του Fininho από τα αριστερά και απευθείας εκτέλεση του Taison στο απέναντι ‘‘παραθυράκι! Συστημένο και χωρίς… γραμματόσημο! Ασυζητητί το καλύτερο γκολ της καριέρας του. Στο Post game του αγώνα που μετέδιδε η ολλανδική τηλεόραση οι σχολιαστές (μεταξύ αυτών και ο Δανός άλλοτε διεθνής στράικερ Kenneth Perez) διαρκώς ανέφεραν τις ομοιότητες με το γκολ του Van Basten. Να προσθέσουμε κι εμείς ακόμα μία αφού ο άσος του ΠΑΟΚ πλέον σημείωσε αυτό το σπάνιο γκολ στα 24 του χρόνια, στην ίδια δηλαδή ηλικία που είχε ο Marco Van Basten στον τελικό Euro 1988! Για την ιστορία και προτού απολαύσετε το …έργο τέχνης του Βραζιλιάνου άσου, να αναφέρουμε ότι κόντρα στις μεγάλες προσδοκίες εκείνης της σεζόν, η Metalist (οι ειδικοί την αξιολογούσαν εκείνα τα χρόνια ως η ‘‘νέα Shakhtar‘‘ ως η ανερχόμενη εγχώρια δύναμη του Ουκρανικού ποδοσφαίρου) στη νοκ άουτ φάση των 32 αποκλείστηκε από τη Newcastle μετά από λευκή ισοπαλία που απέσπασε στο “St.James’Park” για να ηττηθεί όμως 1-0 μέσα στο Χάρκοβο στη ρεβάνς. Εκείνη τη σεζόν το τρόπαιο κατέκτησε η Chelsea με νίκη 2-1 επί της Benfica στο Άμστερνταμ…